ഒന്നും പ്രതേകിച്ചു ചെയ്യാനില്ല ടീവീ പ്രോഗ്രാമുകള് എല്ലാം ഒരേ ടൈപ്പ്
പുതിയ പുസ്തകം ഒന്നുമില്ല
അങ്ങനെ ഒരു ഒറ്റപെടല്
വെറുതെ കിടന്നു മനസ്സിനെ അതിന്റെ പാട്ടിനു വിട്ടു
അതുകൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സ് പഴയതെല്ലാം ചികഞ്ഞു നോക്കി തുടങ്ങി
കല്യാണവും ഭാമയുടെ വരവും അവള് ഞങ്ങള്ക്ക് തന്ന കൊച്ചു കൊച്ചു വലിയ സന്തോഷങ്ങളും
പിന്നെ ചേട്ടന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള വേര്പ്പാടും എല്ലാം മനസ്സില് തെളിഞ്ഞു
ഭാമ ഇന്ന് പ്ലസ് ടു കാരിയായി അഞ്ചുവര്ഷം എനിക്ക് അവളും അവള്ക്കു ഞാനും മാത്രം
പക്ഷെ അതൊരു സ്വര്ഗ്ഗ തുല്യമായ ജീവിതമായിരുന്നു
അവളുടെ കൊച്ചു കൊച്ചു ആഗ്രഹങ്ങള് സാധിച്ചു കൊടുക്കുമ്പോള് അവളുടെ മുഖത്തു വരുന്ന പ്രകാശം
തമ്മില് ഉണ്ടാകുന്ന ചെറിയ പിണക്കങ്ങള് എല്ലാം ജീവിതത്തിനു പുതിയ അര്ഥങ്ങള് കൊണ്ടുവന്നു
അവളുടെ സ്കൂള് വിനോദയാത്ര കാരണം ഞാന് തനിച്ചായി ഈ രാതി ഉറങ്ങാന് കഴിയില്ല
നേരം വെളുക്കുന്നതുവരെ പഴയതെല്ലാം ഓര്ത്തു കിടന്നു
നേരം വെളുത്തപ്പോള് എണിറ്റു പക്ഷെ എന്തോ ഒരു മനപ്രയാസം
ഒന്നിലും ശ്രദ്ധ പതിയുന്നില്ല,അവള് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവും
തിരക്കില്ലാതെ സാവകാശം വല്ലതും ഉണ്ടാക്കാം അതിനു ഉച്ചക്ക് മൂന്ന് മണിവരെ സമയമുണ്ട് ഏകദേശം ആസമയത്ത് അവള് വരും എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്
അവള്ക്കു ഇഷ്ട്ടപെട്ട അവിയലും ചമന്തിയും പപ്പടവും എല്ലാം ഒരുക്കണം
പക്ഷെ അതിനു ഒരു ഉഷാര് തോന്നുന്നില്ല
കുളിച്ചു കുറേ നേരം ഭഗവാന്റെ മുന്നില് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു പിന്നെ പാചകത്തിന് അടുക്കളയില് കയറി
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വാച്ചില് നോക്കിയപ്പോള് മണി പതിനൊന്നു ഇനിയും രണ്ടു മൂന്ന് മണിക്കൂര് കഴിയണം
അവള് വരാന്
കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഉറങ്ങാത്തത് കൊണ്ട് അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി
ഡോര് ബെല് കേട്ടാണ് ഞെട്ടി ഉണര്ന്നത്
വാതില് തുറന്നു നോക്കിയപ്പോള് ഭാമ നില്ക്കുന്നു
അവള് ഹൃദ്യമായി ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് " വല്ലാതെ വിശക്കുന്നു ഭക്ഷണം താ "
ഉടനെ ഇല വെച്ച് അവളെ ഇരുത്തി എല്ലാം വിളമ്പി കൊടുത്തു
അവള് പതിവില്ലാതെ കുറച്ചുനേരം എന്നെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു
ഇവള്ക്ക് ഇതുഎന്തു പറ്റി എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോള് പെട്ടെന്ന് ഫോണ് ബെല്ലടിച്ചു
അടുത്തവീട്ടിലെ ലക്ഷ്മിയാണ് എന്നോട് TV നോക്കാന് പറഞ്ഞു ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു
ഞാന് ഉടനെ TV ഓണ് ആക്കി എന്തോ ഫ്ലാഷ് ന്യൂസ് വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു
വിനോദയാത്രക്ക് പോയ ബസ്സ് മറിഞ്ഞു വന് ദുരന്തം
20 കുട്ടികള് മരിച്ചു മരിച്ചവരുടെ പേരുകള്
അതിലേ ഒരു പേര് .........ഭാമ അറിയാതെ ഞെട്ടി
പക്ഷെ പെട്ടെന്നു തന്നെ അവള് വന്നല്ലോ എന്നോര്ത്ത് സമാധാനിച്ചു
ടീവീ ഓഫാക്കി ഓടി ഭാമയുടെ അടുത്തേക്ക്
അവളെ കാണുന്നില്ല വിളമ്പി വെച്ച ഇല അതുപോലെ .....................
വീണ്ടും ഒരു ശ്രമം ഒരു കഥ പറയാന് ...........
ReplyDeleteഅവസാനമെത്തിയപ്പോൾ ഞാനും ഒന്ന് ഞെട്ടി. വീണ്ടും വായിച്ച്നോക്കി.
ReplyDeleteഭാവുകങ്ങൾ
Sulthan | സുൽത്താൻ
നല്ല കഥ , കുറച്ചു വാക്കുകളില് മനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു
ReplyDeleteസമകാലിക പ്രസക്തമായ കഥ, നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteകുറച്ചു വാക്കുകള് കൊണ്ട് ഹൃദയത്തെ തൊട്ടു ...അതിഭാവുകത്വം ഇല്ലാതെ മനോഹരമാക്കി .....
ReplyDeleteങീ...ങീീീ...എന്നാലും ഈ ഭാഗ്ത്തേക്കു വന്നിട്ട് കരയിപ്പിച്ച് വിട്ടത് ശരിയായില്ല
ReplyDeleteDear Ramaniga,
ReplyDeleteThat was a wonderful attempt,was wondering wat cud be the twist in the story line, never expected this one..maybe all the accidental deaths that we see nowadays made the end in this way...
good one... :)
alppom neram kathakku purake njaanum poi.
ReplyDeleteവരികള്ക്കിടയിലും വായിയ്ക്കാന് ധാരാളമുണ്ട്...
ReplyDeleteSulthan | സുൽത്താൻ
ReplyDeleteവന്നു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചതിന് നന്ദി
Radhika Nair
കഥ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതില് സന്തോഷം
krishnakumar513
നല്ല വാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി
ശാന്തകുമാര് കൃഷ്ണന്
നന്ദി
എറക്കാടൻ / Erakkadan
കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ ബസ്സ് ദുരന്തം ഈ വഴിക്ക് ചിന്തിപ്പിച്ചു
അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് നന്ദി
Readers Dais
Really all accidents make someone cry and they will never ever be the same old ones because of the loss of their dear &near ones
താങ്ക്സ്
lekshmi
എന്റെ കഥയോടൊപ്പം കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞത് സന്തോഷം തരുന്നു
കൊട്ടോട്ടിക്കാരന്...
ReplyDeleteഅഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് നന്ദി!
DESP... :-(
ReplyDeleteകൊലകൊമ്പന്
ReplyDeleteതാങ്ക്സ്
Renjith
ReplyDeleteനന്ദി
ഹ ഹ ഞെട്ടിച്ച്ചല്ലോ..!
ReplyDeleteസതോഷത്തോടെ വായിച്ചു തുടങ്ങി, നല്ല അമ്മ മിടുക്കിയായ മകള്.
ReplyDeleteഅവസാനം സങ്കടായി.. :(
ആ ടിവി ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് ഭാമ ഇപ്പോളും ജീവിച്ചിരുന്നേനെ, കൂതറ ടിവി
നൊമ്പരപൂവ് :(
ReplyDeleteമാര്ച്ചിന്റെ തിരക്ക് കാരണം ഇപ്പോഴാ
ReplyDeleteകഥ കണ്ടത്. വേദന തരുന്ന വായന.
പാവം.. വിഷമം പകരുന്ന കഥ. നന്നായെഴുതി.
ReplyDeleteJwala samethan
ReplyDeleteതാങ്കളുടെ അഭിപ്രായം ശരിക്കും സന്തോഷം പകരുന്നു
കൂതറHashimܓ
വിലപ്പെട്ട അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി
ഒഴാക്കന്
വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് നന്ദി
Sukanya
മാര്ച്ചിലെ തിരക്കിനിടയില് ഈ കഥ വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് നന്ദി
കുമാരന് | kumaran
നല്ല വാക്കുകള് പറഞ്ഞതിന് നന്ദി
അവസാന് ഭാഗം ഞെട്ടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ!.ഡോര് ബെല്ലും ഫോണ് ബെല്ലും നന്നായി യോചിക്കുന്നുണ്ട്.ഇനിയും കേള്ക്കട്ടെ കഥകള്, ഭാവുകങ്ങള്!
ReplyDeleteഎത്ര ചുരുക്കിയാ വലിയൊരു കഥ പറഞ്ഞത്.
ReplyDeleteനന്നായി ട്ടൊ.
അഭിനന്ദനം...
Mohamedkutty മുഹമ്മദുകുട്ടി
ReplyDeleteസാറിന്റെ നല്ല വാക്കുകള് സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നു
നന്ദി
OAB/ഒഎബി
ReplyDeleteഇവിടെ വന്ന് വായിച്ചതിനും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിനും നന്ദി
ഈ കൊച്ചു കഥ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു.കഥ അവസാനിപ്പിച്ച രീതി വളരെ നന്നായി
ReplyDeleteറോസാപ്പൂക്കള്
ReplyDeleteഈ കൊച്ചു കഥ വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് നന്ദി!!
നല്ല കഥ
ReplyDeleteവളരെ ഇഷ്ട്ടായി
അവസാനം എത്തിയപ്പോള് ശരിക്കും സങ്കടായി
കഥയാണെങ്കൊലും എന്തോ ഒരു വിഷമം മനസ്സില്.തങ്ങി നില്ക്കുന്നു...
ReplyDeleteസിനു
ReplyDeleteമോനൂസ്
thanks a lot!