കഷ്ട്ടം.... ജന്മങ്ങൾ ഈ വിധം

രണ്ടായിരത്തി പതിനെട്ടിലും പത്തൊമ്പതിലും   പ്രകൃതി  പ്രളയരുപത്തിൽ താണ്ഡവമാടി.
അന്ന്  ജനത്തിന് വീടും  സമ്പാദ്യവും ഉപേക്ഷിച്ചു   ക്യാമ്പുകളിൽ അഭയം പ്രാപിക്കേണ്ടിവന്നു...
സർക്കാരും സന്നദ്ധസംഘടനകളും  അന്നമായും  ധനമായും  മരുന്നായും  ദൈവത്തെ പോലെ  മുന്നിൽ വന്നു  സഹായിച്ചു....
അന്നു ക്യാമ്പിൽ  കഴിഞ്ഞവർക്ക്  ആകെ ഒരു പ്രാർത്ഥനയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു... "എങ്ങനെയെങ്കിലും സ്വന്തം വീട്ടിൽ എത്തിയാൽ മതി "
ഇപ്പൊ പ്രകൃതി വികൃതിയായി കൊറോണയുടെ രൂപത്തിൽ  എല്ലാവരെയും  നിര്ബന്ധമായി വീട്ടിൽ ഇരുത്തുന്നു...
പ്രളയത്തെ പോലെ സർക്കാരും  സന്നദ്ധസംഘടനകളും ആരോഗ്യ മേഖലയിൽ നേരിട്ടും അല്ലാതെയും നമ്മേ സഹായിക്കുന്ന ദൈവതുല്യമായ മനുഷ്യരും   നമ്മുക്ക് വേണ്ട  അന്നം   മരുന്ന്  ധനം എല്ലാം തന്നിട്ട്  ആവശ്യപ്പെടുന്നു 
"ദയവുചെയ്തു  വീട്ടിൽ കഴിയു  കൊറോണയെ  കീഴടക്കാം 
അതിന്റെ വ്യാപനം തടയാം  കമ്മ്യൂണിറ്റി സ്പ്രെഡിങ് തടയാം "
പക്ഷെ ഇപ്പോഴും മനുഷ്യൻ  വീടുവിട്ടു ഇറങ്ങുന്നു എന്തെങ്കിലും ഒരു 'എക്ക്യൂസ്‌'  കണ്ടെത്തി
കഷ്ട്ടം  പ്രളയത്തിൽ വീട്ടിലിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിച്ച മനുഷ്യൻ  ഇപ്പൊ അതിനൊരവസരം കൈവന്നപ്പോൾ പുറത്തേക്കു പോകുന്നു ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ......
മനുഷ്യൻ കണ്ടാലും കൊണ്ടാലും പഠിക്കില്ല ഒരിക്കലും