രാവുണ്ണി

എന്റെ നാടിന്റെ രൂപവും ഭാവവും

എല്ലാം മാറിയിരിക്കുന്നു

പഴയത് ഒന്നും തന്നെ ബാക്കിയില്ല

അന്ന് ഒരു കോണ്‍ക്രീറ്റ് കെട്ടിടം പോലും ഇല്ലാതിരുന്ന

സ്ഥാനത്ത് ഇന്ന് അത് മാത്രമായി

പറമ്പിന്റെ അതിര്‍ത്തികള്‍ വേലി കെട്ടി തിരിച്ചിരുന്നു

പക്ഷെ മനസ്സുകള്‍ക്ക് ഒരു വേലികെട്ടും അന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല

പക്ഷെ ഇന്ന് അയല്‍വാസി പോലും അന്ന്യന്‍ ആയിരിക്കുന്നു

എല്ലാവരും ടീവീയും, കാറും പുത്തന്‍ സംസ്കാരവും ആയി

പൊരുത്തപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു

ആ ഗ്രാമീണ ഭംഗി തന്നെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു

എന്നാലും മനസ്സില്‍ അന്നത്തെ ഗ്രാമം അതുപോലെ ..

ഓര്‍മ്മയില്‍ ഉള്ളത് ഇവിടെ രാവുണ്ണി പറയുന്നു ........

ഞാന്‍ എവിടെയാണ്? അറിയുന്നില്ല

ഇവിടെ വന്നിട്ട് കുറച്ചധികം കാലമായി

നേരത്തിനു ഭക്ഷണം പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാന്നുമില്ല

അതുകൊണ്ടുതന്നെ സുഖം ഇവിടം

എന്നാലും മനസ്സ് പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല ഇവിടവുമായി

അത് ഇപ്പോഴും പുഴയരികിനോട് ചേര്‍ന്ന്,

അമ്പലത്തിനോടു ചേര്‍ന്നുള്ള,

നമ്മുടെ ചിന്തഅഗ്രഗേട്ടരില്‍ കാണുന്ന സുന്ദര തീരം പോലയൂള്ള,

ഗ്രാമത്തില്‍ തന്നെ

ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം ഞാന്‍ പല പ്രാവശ്യം ആവശ്യപ്പെട്ടു

ഒരിക്കല്‍ക്കുടി ആ നാട്ടിലേക്കുഒന്നുകൊണ്ട് പോകാന്‍

ആര് കേള്‍ക്കാന്‍

ഒരു പ്രാവശ്യം ഒന്ന് ചാടി നോക്കി പക്ഷെ പരാജയപ്പെട്ടു

ഇനി എന്നാണാവോ ആ നാട് ഒന്ന് കാണാന്‍ പറ്റുക

അഞ്ചു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ എത്തിയതാണ് ഈ നാട്ടില്‍

ഇന്നും എല്ലാം ഓര്‍മ്മയില്‍.....................

മൂന്ന് കുളിക്കടവുള്ള പുഴ , അടുത്തു കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലം

അമ്പലത്തിനോടു ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്ന ഇലഞ്ഞി

ആ ഇലഞ്ഞിക്കു സമാനമായി കുറച്ചകലെയായി

നില്‍ക്കുന്ന ആല്‍ മരം

പിന്നെ റോഡ്ടും റോഡിന്റെ മറുവശത്തു

പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ചുനില്‍ക്കുന്ന

ആല്‍ മരവും ആല്‍ത്തറയും

അമ്പലത്തിന്റെ രണ്ടുവശത്തും വീടുകള്‍

st .തോമസ്സില്‍ ജോലിചെയ്യുന്ന പ്രൊഫസര്‍,

രജിസ്റ്റര്‍ കച്ചേരിയില്‍ ജോലിചെയുന്ന സ്വാമി,

കണ്ണില്ലാത്ത എന്നാല്‍ ആരേയും പുല്ലാങ്കുഴല്‍ നാദം കൊണ്ട്

മതി മറപ്പിക്കുന്ന ലക്ഷ്മണന്‍ സ്വാമി,

പാട്ട് പഠിപ്പിക്കുന്ന പങ്കജം

പിന്നെ ശിവരാമന്റെ തുന്നല്‍ കട,

വാസുവിന്റെ പെട്ടിക്കട

സ്വാമിയുടെ പലച്ചരക്കുകട,

പിന്നെ റേഷന്‍ കട,

രാമന്‍ നായരുടെ ചായക്കട,

മറു ഭാഗത്ത് വഴിയമ്പലം, വില്ലജ് ഓഫീസ്,

സബ് രെജിസ്ട്രാര്‍ ഓഫീസ് പിന്നെ

മനക്കല്‍ വക ദേവിക്ഷേത്രം ,അവരുടെ തറവാട്

പിന്നെ വൈദ്യന്‍- കാളന്‍ നെല്ലായി -അവരുടെ

വീടും മരുന്ന് കടയും

അതിന്റെ അടുത്തായി നെല്ലായി പള്ളി ,

എതിര്‍ വശത്തു "മലയാളം കോളേജും"

ഇതെല്ലം റോഡ്ടിന്റെ വലതു വശത്തു

ഇടതു വശത്തു പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസ്സ് ,

രാമന്കുട്ടിയുടെ ചായക്കട പിന്നെ എന്റെ കൊച്ചു

വലിയ സ്ഥാപനം "രാവുണ്ണി ബാര്‍ ബര്‍ ഷോപ്പ് "

ഏകദേശം അഞ്ചു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍

എത്തിയതാണ് ഇവിടെ, അച്ഛന്റെ കൈപ്പിടിച്ച്‌

താമസം രണ്ടു മൂന്ന് ഗ്രാമങ്ങള്‍ താണ്ടി ആണ്

എന്നാലും ഇതാണ് എന്റെ സ്ഥലം

അച്ഛന്റെ കാലശേഷം ഞാന്‍ അതെ

ഷൌര തൊഴില്‍ കൊണ്ട് നടന്നു

ആ നാട്ടില്‍ എന്ത് നടന്നാലും ഞാന്‍ ഉണ്ടാവും

മഴക്കാലത്ത് പുഴ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു ഒഴുകുമ്പോള്‍

ഒലിച്ച് വരുന്ന ഉരുപ്പടികള്‍ കുറുകെ കയര്‍ കെട്ടി പിടിച്ചു

വിറ്റ് മലയാളം കോളേജില്‍ പോകുക, വൈകുന്നേരം വീരഭദ്രന്റെ

ഉണ്ണിയാര്‍ച്ച കഥാ പ്രസംഗം കേള്‍ക്കുക

(കുറച്ചു കള്ളു കുടിച്ചാല്‍ പിന്നെ നല്ല ഫോമിലാവും ആശാന്‍),

ഉത്സവം , കല്യാണം , മരണം എല്ലാത്തിലും പങ്കുചേരുക

കോണ്ഗ്രസ്സും കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് കാരും

പറയുന്ന കവല പ്രസംഗങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുക

വല്ലപ്പോഴും സത്യനേയും നസീറിനേയും കൊട്ടകയില്‍ പോയി

കാണുക ഇതെല്ലാം മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വരുമ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ കുടി

ആ സ്ഥലത്തേക്ക് പോകാന്‍

തോന്നിയാല്‍ അതിനെ തെറ്റു എന്ന് പറയാനാകുമോ ?

ഇന്ന് ഇവിടെയുള്ളവര്‍ എല്ലാവരും എന്തോ ജോലിയില്‍

മുഴുകി ഇരിക്കുകയാണ്

ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിന്ന് ചാടിയാല്‍ എന്റെ

സുന്ദര ഗ്രാമത്തില്‍ എത്താന്‍ കഴിഞ്ഞേക്കും

ഭഗവാനെ എന്നെ അവിടെ എത്തിക്കേണമേ ...

ഒരു വിധം അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു

പക്ഷെ ഇനി എങ്ങനെ നാട്ടില്‍ എത്തും

കുറച്ചു നടന്നു അല്ല ഓടി

എതിരേ വരുന്നവരോട് ചോദിച്ചു

പക്ഷെ ആരും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യുന്നില്ല

അവര്‍ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ ഞാന്‍ പറയുന്നത്

ഭാഷ മാറിയോ

വയസ്സായില്ലേ കണ്ണും ചെവിയും എല്ലാം പണി മുടക്കിലോ ....

പക്ഷെ എങ്ങനെയെല്ലാമോ

ഞാന്‍ ആ നാട്ടിലെത്തി

എല്ലാം മാറിയിരിക്കുന്നു അടി മുടി

നാടിന്റെ അടയാളമായിരുന്ന

ആലും ആല്‍ത്തറയും എവിടെ???

അന്നുകണ്ടാതോന്നും ഇന്നില്ല

ആ മനുഷരും

ഇതിന്നാണോ ഞാന്‍ ഇത്രയും ബുദ്ധിമുട്ടിയത്‌

അയ്യോ ആരോ എന്നെ പിടിച്ചുവല്ലോ അത്

യമ കിങ്കരന്മാര്‍ ആണല്ലോ

ഇനി അവര്‍ അനുവാദം തന്നാലും

എനിക്ക് ഇവിടെ വരണ്ടാ ....