നന്ദി ആരോടു ചൊല്ലേണ്ടു ഞാന്‍ ......

കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു മീറ്റിംഗില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ എനിക്ക് തല സ്ഥാനത്തേക്ക് പോകേണ്ടി വന്നു .അവസാന നിമിഷത്തില്‍ വന്ന "അസ്സയിന്മെന്‍റ്" ആയതുകൊണ്ട് ഒരു തയ്യാറെടുപ്പും കഴിഞിരുന്നില്ല.
ഒഫീഷ്യല് യാത്ര ആയതുകൊണ്ട് തലേ ദിവസ്സത്തെ "വേണാട് " എ സി ചെയര് കാറില്‍ പോകാന്‍ തിരുമാനിച്ചു വണ്ടിയില്‍ ഇരുന്നു വല്ലതും എഴുതി ഉണ്ടാക്കാം എന്ന ഒരു ചിന്തയുമുണ്ടാരിരുന്നു ഈ തിരുമാനത്തിന്റെ പിന്നില്‍.

ഇന്ത്യന്‍ റെയില്‍വേ സമയം പാലിക്കുന്നതില്‍ വളരെ മുന്നേറിയിരിക്കുന്നു. കൃത്യം3 മണിക്ക് തന്നെ വണ്ടി തൃശ്ശൂരില്‍ വന്നു
5 മിനുടിന്നുള്ളില്‍ പുറപ്പെട്ടു.സീറ്റില് ഇരുന്നു അടുത്ത ദിവസത്തെ മീറ്റിംഗില്‍ എന്തൊക്കെ പറയണം എന്ന് ചിന്തിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി.പത്തിരുപതു മിനുട്ടുകള് കൊണ്ട് വണ്ടി ഇരിഞ്ഞാലകുടയില്‍ എത്തി. ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന എന്റെ
അടുത്ത സീറ്റില്‍ ആരാവരിക എന്നാ ഒരു ഉത്കണ്ഠ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു..."എടി റോസിയെ" എന്നുള്ള വിളി എന്നെ ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്ത്തി.അമ്മായിഅമ്മയും(?)റോസിയും സീറ്റില്‍ വന്നിരുന്നു പെട്ടികള്‍ ബാഗുകള്‍ എല്ലാം ഒതുക്കി വച്ച് തുടങ്ങി കുറ്റം പറച്ചില്‍ അയല്‍ക്കാരെയും, നാട്ടുക്കാരെയും,പിന്നെ വീട്ടുക്കാരെയും ബാക്കി വെക്കാതെ അതും ഉറക്കെ ആ കമ്പാര്‍ട്ട് മെന്റ് മുഴുവന്‍ കേള്‍ക്കുന്ന വിധത്തില്‍ എന്റെജോലിതടസ്സപെട്ടു എന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ പിന്നെഉറങ്ങാന്‍ശ്രമിച്ചുപക്ഷെഅതുംനടന്നില്ല (കുടുംബ പുരാണം കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍,അതും ഫ്രീ ആയിട്ട്, ആരെങ്കിലും ഉറങ്ങുമോ അല്ലേ? )
രണ്ടുപേരുംഅവിരാമംതുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരുന്നുഅവരുടെജോലി, തിരുവനതപുരം എത്തുന്നത് വരെ ഇവരെകുടാതെമൊബൈലില്‍ മലയാളത്തിലും, ഇംഗ്ലീഷിലും ,തമിഴിലും ഹിന്ദിയിലും കാടു കയറി കുറച്ചു പേര്‍ പിന്നെ കാപ്പി ചായ വില്പനക്കാരുടെ പരക്കം പാച്ചില്‍ എല്ലാം കൂടി യാത്ര ക്ലേശകരമാക്കി ഉദ്ദേശിച്ച ജോലിയും തീര്‍ക്കാനായില്ല. പക്ഷെ ഒരു കുടുംബ പുരാണം കേട്ടു നിര്‍വൃതികൊണ്ടു. മനസ്സും തണുത്തു! അന്നത്തെ രാത്രി ഉറക്കം കളഞ്ഞു എന്റെ ജോലി ചെയ്തു തീര്‍ത്തു റോസിക്കും കുടുംബത്തിന്നും, മൊബൈലില്‍ കാടു കയറിയ സഹ യാത്രികര്‍ക്കും ,ചായ കാരനും നന്ദി എങ്ങനെ പറയാതിരിക്കും അതുകൊണ്ട് "നന്ദി"